چرا مهندسین، راکتورهای خط را پیشنهاد می کنند؟
- به راحتی میتوان راکتور را به یک VFD موجود اضافه کرد.
- VFD را در برابر نوسانات (surge) محافظت می کند.
- قابلیت اطمینان و طول عمر VFD را افزایش می دهد.
- در مقابل تریپهای اضافه ولتاژ محافظت می کند.
- یک راه حل مقرون به صرفه برای کاهش اعوجاج هارمونیکی است.
- تا حدودی در مقابل voltage spikes میانگیری (buffering) ایجاد می کند.
- تسهیلاتی را برای برآوردن استانداردهای شرکت برق در اختیار مصرف کننده قرار می دهد.
- از دعاوی قضایی و خسارت به اموال جلوگیری می کند.
- مقدار نویز فرکانس بالای تزریق شده به سیستم قدرت را کاهش می دهد.
- ضریب توان حقیقی را بهبود می دهد.
- تداخل صوتی (cross-talk) بین درایوها را کاهش می دهد.
- از سوختن فیوزها یا مدار شکن ها از سوختن یا قطع کردن مدار به علت spikes جریان جلوگیری می کند.
- امپدانس مورد نیاز بین VFD ها و خازنهای سیستم قدرت را تامین می کند.
- خازنها و دیگر اجزای سیستم قدرت را از رزونانس هارمونیکی محافظت می کند.
- با کاهش سطح جریان ظرفیت خالی سیستم را افزایش می دهد.
- خطاها (faults) دوره ای و مشکلات با منشائ ناشناخته را کاهش می دهد.
مهندسین خبره شرکتهای سازنده درایو پیشنهاد می کنند که تمامی درایوها شامل راکتور باشند. راکتورها حداقل برای کنترل هارمونیکها و آلودگی سیستم قدرت مورد نیاز هستند. رآکتورهای خط به علت کارآیی ، قابلیت اطمینان و قیمت پایین شان عمدتا ترجیحی ترین روش اصلاح هارمونیک هستند. رآکتورهای خط AC، یا ترکیبی از راکتورهای AC و DC حفاظت در برابر سرج (ضربان) افزایش یافته و علاوه بر آن هارمونیکها کاهش می یابند. راکتورهای خط AC نوعی دارای امپدانس ۳% و ۵% هستند. با مدلهای ۵% هارمونیکها بهتر کنترل می شوند و مقاومت سرج افزایش می یابد. اما قیمت آنها در مقایسه با نوع ۳% کمی بیشتر است.
اگر شما دلایل دیگری برای استفاده از راکتور خط سراغ دارید، با ما به اشتراک بگذارید.
مرجع؛ vfds.com
بدون دیدگاه